We come alone and alone we die

I spent so much time alone

Trying to figure out what I want

Looking through a mirror

Searching for my soul

Asking myself

‘Who are you?’

‘Are you the person you wanted to be?’

‘Are you living your dream?’

We come alone, we die alone

We’re only passengers in this world

I spent so much time in the dark

Shutting everyone out of my life

I’ve never been the one to call

And for that I have paid the price

But if I could go back in time

I would do it all again

Because me searching for the light

Is what made me who I am

We come alone, we die alone

We’re only passengers in this world

And you still like to think you know me

You know me better than I do

And you still like to think you own me

And can tell me what to do

We come alone, we die alone

We’re only passengers in this world

 

Credits

Εις μνήμην Παύλου Φύσσα

Εγκλωβισμένη σε μια χώρα που δεν κοιμάται ποτέ

Κι όμως κοιμάται τον ύπνο του δικαίου

Εγκλωβισμένη σε μια χώρα που σκοτώνει τα παιδιά της

Αφού τους ανέχεται, είναι συνένοχη στον φόνο

Εγκλωβισμένη σε μια χώρα που αδιαφορεί

Αξίες της ο εγωκεντρισμός, η καλοπέραση, το κέρδος

Εγκλωβισμένη σε μια χώρα που υπέφερε πολλάκις

Μα επιλέγει να σταυρωθεί ξανά

Εγκλωβισμένη σε μια χώρα που παραληρεί

Οι κολασμένοι διώκονται και οι δαίμονες διώκουν

Εγκλωβισμένη σε μια χώρα που νοσεί

Και κλείνει την πόρτα σε όσους νοσούν μαζί της

Εγκλωβισμένη σε μια χώρα που αργοπεθαίνει

Και παρασέρνει μαζί της ονειροπόλους και μη

Εγκλωβισμένη σε μια χώρα που μεγαλούργησε

Μα τώρα σέρνεται στα γόνατα ικετεύοντας

Εγκλωβισμένη σε μια χώρα που δίδαξε πολιτισμό

Μα ίσως στέρεψε η πηγή αφού πεθάναν οι παλιοί

Εγκλωβισμένη σε μια χώρα που μοιάζει ξένη

Και διαφέρει απ’ αυτήν που αγάπησα

Εγκλωβισμένη σε μια χώρα εγκλωβισμένη

Υποταγμένη δεν θα σπάσει ποτέ τα δεσμά

War Is Over (If You Want It)

Βλέπεις τα κορμιά τους στην ακτή,

κείτονται ακίνητα και παγωμένα

Νιώθεις ένα μούδιασμα, μια αηδία

Πως καταντήσαμε έτσι;

Έπρεπε να δεις μια φωτογραφία,

για να καταλάβεις;

Που ζεις;

Ή μάλλον, πως μπορείς να ζεις;

Έτσι, σε πλήρη απραξία;

"Θέλω να βοηθήσω" σκέφτεσαι

"Τι κάνω εδώ; Πρέπει να φύγω"

Μετά όμως κάθεσαι στον καναπέ σου,

ανάβεις το κλιματιστικό σου και δροσίζεσαι

Που να τρέχεις τώρα;

Ας παν οι άλλοι

Εσύ θα αρκεστείς στο "like"

και στο "share"

Και επαναπαύεσαι..

Μέχρι την επόμενη τραγωδία

Summertime Sadness

3:34am

The light came in from the window

Forming stripes on the sheets

The night is long

No, that wasn't the Sun rising up

It was the beautiful Selene setting

July's full moon above the city

A city foreign to me

A city i love and hate

A city i am going to leave soon

It was like she was saying goodbye

To a weary soul 

I am going home after a long time

Or am i?

I'm not quite sure yet

These days i feel lost

I guess it's my summertime sadness

As i lay there motionless

Selene slowly disappears

And soon the Sun will take her place

I will still be there laying

While planets move

While time moves

While life moves

Έξοδος

Περπάτησα πάρα πολύ
Σε δρόμους δίχως φως
Περιπλανήθηκε η ψυχή μου λαβωμένη
Προδωμένη απο φίλους κι εραστές
Κουράστηκα να ζω
Κουράστηκα να ελπίζω
Άφησα το απόλυτο κενό να με κυριεύσει
Και βρέθηκα στο πάτο ενός πηγαδιού

Δεν ζήτησα βοήθεια
Έμεινα εκεί παθητικός παρατηρητής
Να ακούω τις ζωές των άλλων να κυλούν
Ενώ η δική μου έμενε στάσιμη
Δείλιαζα να δώσω τέλος
Φοβόμουν
Έτσι έμεινα εκεί, μήνες ολόκληρους
Μέχρι που έγινα ένα με το σκότος

Ώσπου ξάφνου μια μέρα έγινε το απίθανο!
Άρχισα να βλέπω ηλιαχτίδες
Νόμιζα πως ήταν ψευδαισθήσεις αλλά όχι
Ήταν εκεί
Και μέρα με την μέρα πλήθαιναν
Δεν ξέρω γιατί και πως
"Τὰ πάντα ῥεῖ" σκέφτηκα
Έτσι και η δική μου ζωή

Καθώς έμπαινε φως μες στο πηγάδι
Είδα ότι δίπλα μου υπήρχε μια σκάλα
Που τόσους μήνες αγνοούσα
Και βήμα-βήμα άρχισα να ανεβαίνω
Όταν με τύφλωνε το φως,
Γύριζα προς το σκοτάδι το οποίο νοσταλγούσα
Και ένιωθα να με τραβάει κάτω
Μα με αγώνα κατάφερα να βγω

Στάθηκα για λίγο ασάλευτη
Με το βλέμμα μου εξερεύνησα κάθε σπιθαμή
Ήταν σαν να έβλεπα για πρώτη φορά
Μέσα μου ένιωθα μια ευφορία
Ένα δάκρυ κύλησε καθώς σκεφτόμουν
Πόσο τυχερή ήμουν
Γιατί τώρα μπορούσα να εκτιμήσω τη ζωή
Τώρα έβλεπα την ομορφιά γύρω μου

Τον είδα να στέκει απέναντι μου
Μια μαύρη φιγούρα σαν εμένα
Μόλις είχε βγει απ'το δικό του πηγάδι
Κοίταζε σαστισμένος γύρω του
Ώσπου τα βλέμματα μας αντάμωσαν
Χαμογέλασε και άπλωσε το χέρι
Ξεκίνησε να περπατά προς το μέρος μου
Και τότε ένιωσα την καρδιά μου να χτυπά ξανά

Shame

Τους κοιτάς στα μάτια

Τόσο μεγάλα και φωτεινά
Τόσο νέα, μα τόσο ταλαιπωρημένα
Μέσα σου λιώνεις 
Το ξέρεις και το ξέρουν κι αυτά
Γι’ αυτό επιμένουν

Μένεις εκεί για λίγα δευτερόλεπτα
Με κομμένη την ανάσα
Μέχρι που καταλαβαίνεις
Ότι όσο τα κοιτάς θα σε κοιτάνε πίσω

Κατεβάζεις το βλέμμα

Κάνεις πως δεν ακούς

Ώσπου και φεύγουν

Μένεις εκεί γεμάτη ντροπή 

Ντροπή για τον κόσμο

Ντροπή για την κοινωνία
Ντροπή για τον ίδιο σου τον εαυτό

Δυναμώνεις τη μουσική στα ακουστικά

Κοιτάς έξω απ’ το παράθυρο

Και χτυπάς το πόδι σου ρυθμικά 

Θυμάσαι τα δικά σου

Και ξεχνάς

Image Credits

You are not alone

You with the sad eyes, don't be discouraged

They are just ignorant people, don't feel ashamed

They don't know what you're going through

They cannot see from inside their plastic world

They are not worthy of your tears

They are what causes them to drop

And even if you are full of fears

And most times it's easy to lose hope

Remember, i will always be here

I love you, you are not alone

I know to you little things seem like mountains

And it's impossible to just pass them by

And sometimes all that you can do is

Lay in bed crying, wanting to die

My words may seem nothing to you right now

But i will never leave your side

I will hold your hand and say to you that

In the end everything will be alright

Remember, i will always be here

I love you, you are not alone

Image Credits

Στην Μ.

Μην κλαις

Δεν θέλω να σε βλέπω δυστυχισμένη

Αρκετά έκλαψες, δεν κουράστηκες;

Τα μάτια σου έχουν μαυρίσει

Καθρεφτίζοντας το χρώμα της ψυχής σου

Της ψυχής που κάποτε έλαμπε ολόλευκη

Ξέχασε τα όλα και έλα κοντά μου

Πιάσε το χέρι μου και κλείσε τα μάτια

Έλα να κάνουμε τους χρονοταξιδιώτες

Να πάμε πίσω

Σε εποχές που όλα ήταν ξέγνοιαστα

Που χαμογελούσες και άστραφτε το πρόσωπο σου

Μην στεναχωριέσαι καλή μου

Το ξέρω πως δεν το θέλεις

Το ξέρω πως προσπαθείς

Κι αν καμιά φορά υπερβάλω μην θυμώνεις

Το κάνω γιατί σ’ αγαπώ

Credits

Just Breathe

It seems i am on my own again
It seems i'm losing friends
And i know you will soon be gone too
For this is too much for you to bare

In the morning when i'm paralyzed
My tears are falling like rain
And when i see too many people
I fear i might lose control again

And when my head is spinning in circles
And when my heart is pounding so fast
And when my breath is running short
And when my knees are ready to collapse

I hate myself for letting you down
I hate myself for being weak
I hate myself for being afraid
I hate myself and that's okay

But you can't see it and you can't feel it
So you cannot understand why
You say that i'll be fine, it will be fun
But i will not be fine and it won't be fun

Believe me when i say that
I don't want to live this way
I want to make a change
But the demon is here so not today

And when my head is spinning in circles
And when my heart is pounding so fast
And when my breath is running short
And when my knees are ready to collapse

I hate myself for letting you down
I hate myself for being weak
I hate myself for being afraid
I hate myself and that's okay

At least i have my poetry

Photo courtesy of ShutterStock

Suffer in Silence

I can hear the children laughing 

I can hear the birds singing 

Sounds coming from the yards 

Disrupted by passing cars 

Today i feel a little numb 

As the world is waking up 

I prefer to sleep some more 

I feel a hole inside my soul 

Intoxicated with madness 

Am i in love with sadness? 

Always lurking in the shadows 

Like the brother in Deathly Hallows 

Anger leads to hate 

So i choose to isolate 

I don't believe in violence 

I am suffering in silence 

There's a devil in my mind 

Making things harder to find 

Making me feel so tired 

Making them a little wired 

 He costs me many things in life 

People i love left me behind 

People i care for broke my bones 

But they're the ones i miss the most 

In a world that doesn't care 

Certain things are tough to bare 

But i'll handle it on my own 

In my life i walk alone

Barrie-James O'Neill session for Tenement Tv. Credits

Αλκίνοος Ιωαννίδης - Πάτρα 06/04/16

 

Αλκίνοος Ιωαννίδης στο Χάραμα Stage στην Πάτρα (06/04/16)

Γιώργος Καλούδης: τσέλο, λύρα
Μανόλης Πάππος: μπουζούκι, λαούτο
Φώτης Σιώτας: βιολί, βιόλα
Δημήτρης Τσεκούρας: κοντραμπάσο
ηχοληψία: Βαγγέλης Λάππας, Βασίλης Δρούγκας
φώτα: Κωνσταντίνος Μαργκάς