Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα society. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα society. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2016

Εις μνήμην Παύλου Φύσσα

Εγκλωβισμένη σε μια χώρα που δεν κοιμάται ποτέ
Κι όμως κοιμάται τον ύπνο του δικαίου
Εγκλωβισμένη σε μια χώρα που σκοτώνει τα παιδιά της
Αφού τους ανέχεται, είναι συνένοχη στον φόνο
Εγκλωβισμένη σε μια χώρα που αδιαφορεί
Αξίες της ο εγωκεντρισμός, η καλοπέραση, το κέρδος
Εγκλωβισμένη σε μια χώρα που υπέφερε πολλάκις
Μα επιλέγει να σταυρωθεί ξανά
Εγκλωβισμένη σε μια χώρα που παραληρεί
Οι κολασμένοι διώκονται και οι δαίμονες διώκουν
Εγκλωβισμένη σε μια χώρα που νοσεί
Και κλείνει την πόρτα σε όσους νοσούν μαζί της
Εγκλωβισμένη σε μια χώρα που αργοπεθαίνει
Και παρασέρνει μαζί της ονειροπόλους και μη
Εγκλωβισμένη σε μια χώρα που μεγαλούργησε
Μα τώρα σέρνεται στα γόνατα ικετεύοντας
Εγκλωβισμένη σε μια χώρα που δίδαξε πολιτισμό
Μα ίσως στέρεψε η πηγή αφού πεθάναν οι παλιοί
Εγκλωβισμένη σε μια χώρα που μοιάζει ξένη
Και διαφέρει απ’ αυτήν που αγάπησα
Εγκλωβισμένη σε μια χώρα εγκλωβισμένη
Υποταγμένη δεν θα σπάσει ποτέ τα δεσμά


Παρασκευή 26 Αυγούστου 2016

War Is Over (If You Want It)

Βλέπεις τα κορμιά τους στην ακτή,
κείτονται ακίνητα και παγωμένα
Νιώθεις ένα μούδιασμα, μια αηδία
Πως καταντήσαμε έτσι;
Έπρεπε να δεις μια φωτογραφία,
για να καταλάβεις;
Που ζεις;
Ή μάλλον, πως μπορείς να ζεις;
Έτσι, σε πλήρη απραξία;

"Θέλω να βοηθήσω" σκέφτεσαι
"Τι κάνω εδώ; Πρέπει να φύγω"
Μετά όμως κάθεσαι στον καναπέ σου,
ανάβεις το κλιματιστικό σου και δροσίζεσαι
Που να τρέχεις τώρα;
Ας παν οι άλλοι
Εσύ θα αρκεστείς στο "like"
και στο "share"
Και επαναπαύεσαι..

Μέχρι την επόμενη τραγωδία

Δευτέρα 21 Μαρτίου 2016

The Wall / Το Τοίχος



[scroll down for English[
Tα κατάφεραν.
Το τοίχος που έκτισαν καλά κρατεί.
Tο πλήθος βλέπει αποχαυνωμένο,
επικροτεί κάθε τους κίνηση.

Γιατί; Πως γίναμε έτσι;
Να 'ναι τα φανταχτερά χρώματα;
 Τα σκαλιστά γράμματα;
Τα μπιτ που ηχούν κάθε φορά;

"Καταναλώνω άρα υπάρχω"
κι ας έγδαραν μια ψυχή ζωντανή.
Κι ας είναι επεξεργασμένη η τροφή,
κι ας πάθω καρκίνο δεν με νοιάζει.

Τρώω αυτό που θέλουν να τρώω,
φοράω αυτό που θέλουν να φοράω,
πάω εκεί που θέλουν να πάω.
Καταναλώνω. Υπάρχω;

Τι απέγινε η ανάγκη μας για ελευθερία;
Εγκλωβίστηκε στην ελεύθερη αγορά
ανάμεσα σε φανταχτερά ράφια
 με κάθε λογής πραμάτεια προς πώληση

Πότε θα σπάσει τα δεσμά;
Την έχω ανάγκη. Τώρα.
Το τοίχος όλο μεγαλώνει.
Μ' αυτήν μπορώ να το σπάσω.

Θέλω να φύγω να πάω μακριά.
Ξυπνήστε!
Ελάτε μαζί μου.
Ξυπνήστε σας λέω, ξυπνήστε!

Εκεί οι φράουλες δεν θα' χουν δηλητήριο,
τα αγγούρια δεν θα' χουν ορμόνες,
οι γυναίκες δεν θα μοιάζουν με καρναβάλι
και τα παιδιά; Τα παιδιά θα χαμογελούν

Ναι, θα χαμογελούν!
Μακριά από οθόνες και μοχλούς.
Η χαρά τους; Μια ζεστή αγκαλιά,
ο ήχος της βροχής, οι μυρωδιές της άνοιξης.

Θα έρθεις μαζί μου;
Θα τα βάλεις με το τοίχος;
Σου μιλάω.
Μ' ακούς;

Πέταξε την γαμημένη οθόνη,
κοίτα με στα μάτια, σου μιλάω.
Όχι μην φεύγεις σε παρακαλώ
βγάλε τα ακουστικά, σου μιλάω..

Μ' ακούει κανείς;
Μ' ακούει κανείς;
Φοβάμαι. Γιατί δεν απαντάτε;
Νιώθω μόνη. Είμαι μόνη.

Οι σειρήνες ηχούν.
Το πλήθος τρέχει.
Το πλήθος χειροκροτεί. 
Χειροκροτώ κι εγώ.


They made it
The wall stands still
The crowd is groggy
 Welcomes all their moves

Why? How did we end up like this?
Is it because of the fancy colors?
The carved fonts?
The beats that keep going on?

"I consume, therefore i exist"
Even if they skinned a living soul
Even if the food is processed
Even if i'll be lead to cancer

I eat what they want me to eat
I wear what they want me to wear
I go where they want me to go
I consume. Do i exist?

What happened to our need for freedom?
It was trapped in the open-market
Among the fancy shelves
With all sorts of merchandise for sale

When will she break the bonds?
I need her. I need her now.
The wall is getting bigger
I need her to break it down

I want to leave to go away
Wake up!
Come with me.
Wake up! Wake up!

Where strawberries will not be poisoned
Cucumbers will not contain growth hormones
Women will not look like a moving carnival
And the children? They will smile

Yes, they will smile!
Away from screens and sticks
Their joy? A warm hug,
The sound of the rain,  the smell of spring

Will you come with me?
Will you go against the wall?
I am talking to you
Do you hear me?

Drop the fucking screen
Look me in the eyes, i am talking to you
No don't leave me, please
Take off your headphones, i am talking to you

Does anybody hear me?

Does anybody hear me?

 I'm afraid. Why don't you respond?
I feel alone. I am alone

The sirens echo
The crowd runs
The crowd applauds
I applaud too

Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2016

Time traveler / Χρονοταξιδιώτης

[Scroll down for English]

Κάθε εποχή έχει τα θετικά και τα αρνητικά της. Εσύ γεννήθηκες σε αυτή την εποχή για κάποιο λόγο. Μπορεί να μην σου αρέσει, αλλά έτσι έχουν τα πράγματα. Δεν μπορείς να το αλλάξεις. Δεν είσαι χρoνοταξιδιώτης. Μα ακόμη κι αν ήσουν ικανός να ταξιδέψεις στο χρόνο, σύντομα θα νοσταλγούσες μια άλλη εποχή. Και μετά από αυτή μια άλλη. Ξανά και ξανά. 

Κάθε φορά που θα ταξίδευες όμως, θα κατέληγες στο σημείο απ’ όπου ξεκίνησες το ταξίδι σου 

– στο παρόν 

Δεν μπορείς να το αποφύγεις. Πάντα θα γυρνάς πίσω. 

Γι’ αυτό βρες ένα τρόπο να χωρέσεις σε αυτή την εποχή κι αν δεν μπορείς, τότε βρες ένα τρόπο να το αλλάξεις ώστε να σου αρέσει. 

Γίνε η αλλαγή που θέλεις να δεις στον κόσμο και θα σε ακολουθήσουν κι άλλοι. 

Πρέπει κάποιος να κάνει το πρώτο βήμα

Γίνε το πρώτο βήμα.

Γίνε η αλλαγή.


I stayed up all night listening to Jazz songs. It’s 5am. I can still taste the Jack I drunk in my mouth. 

Note to sleepy self:                            
1.  Be nostalgic about the past
2.  Dream about the future      
3.  Focus on the present          

Every era has its ups and downs. You were born in this era for a reason. You may not like it but this is how it is. You can’t change it. You are not a time traveler. And even if you were able to travel through time, you would soon be nostalgic about a different era. And soon you would find another one. And another.

But every time you traveled, you would end up at the spot where you started your journey

-at the present.

You can’t avoid it. You will always be coming back. 

So find a way to fit in this era and if you don’t like it, find a way to change it so that you will like it.

Be the change you wish to see and others will follow you.

There just has to be someone to make the first step.

Be that first step.

Be the change. 

Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2016

Howl / Ουρλιαχτό


[scroll down for English]

Είδα το μέλλον της γενιάς μου να καταστρέφεται από τους ισχυρούς της γης
Τους είδα να αγωνίζονται για χρόνια και χρόνια στις βιβλιοθήκες
Τους είδα να ρίχνουν τα καπέλα τους στον αέρα κρατώντας ένα άχρηστο χαρτί
Τους είδα να βιώνουν την απόρριψη και την διάλυση τόσες πολλές φορές
Τους είδα αβοήθητους να ζητούν βοήθεια για να ζήσουν μια αξιοπρεπή ζωή
Τους είδα να σέρνονται στους δρόμους με βελόνες και σημάδια στα χέρια τους
Τους είδα να πουλάνε τα κορμιά τους για ένα πιάτο φαΐ

Τους είδα να απλώνουν το χέρι τους προς εσένα αλλά εσύ δεν τους είδες

Δεν τους είδες γιατί νομίζεις ότι είναι αξιολύπητοι
Δεν τους είδες γιατί νομίζεις ότι είναι ανάξιοι
Δεν τους είδες γιατί νομίζεις ότι είναι εγκληματίες
Δεν τους είδες γιατί τους φοβόσουν
Δεν τους είδες γιατί τους γύρισες την πλάτη
Δεν τους είδες γιατί έτρεξες βιαστικά μακριά τους
Δεν τους είδες γιατί ήσουν τυφλός από άγνοια

Μακάρι να μπορούσες να τους δεις

Image Source

 I saw the future of my generation destroyed by the rulers of the world 
I saw them struggling for years and years in the libraries
I saw them throwing their hats in the air holding a useless paper 
I saw them being rejected and devastated so many times 
I saw them helpless asking for help to live a decent life 
I saw them crawling in the streets with needles in their hands and scars 
I saw them selling their bodies to earn something to eat 

I saw them laying their hand to you but you didn’t see them 

You didn’t see them because you think they are pathetic 
You didn’t see them because you think they are unworthy 
You didn’t see them because you think they are criminals 
You didn’t see them because you were afraid of them 
You didn’t see them because you turned your back at them 
You didn’t see them because you ran away fast 
You didn’t see them because you were blind from ignorance 

If only you could see